Është një nga objektet fetare më të vizituara dhe më të dashura në botë – Bazilika e Zojës së Guadalupe, me një çati rrethore, në formë tende të dukshme nga milje larg dhe një histori të shenjtë që çdo vit tërheq miliona pelegrinët nga afër dhe larg.
Fillimi i dhjetorit është koha më e ngarkuar, pasi pelegrinët mblidhen përpara 12 dhjetorit, dita e festës që nderon Zonjën e Guadalupes. Për besimtarët katolikë, kjo datë është përvjetori i një prej disa shfaqjeve të Virgjëreshës Mari të dëshmuar nga një burrë meksikan indigjen i quajtur Juan Diego në 1531.
Pandemia e COVID-19 shkurtoi numrin e pelegrinëve në vitin 2020.
Vitin e kaluar, edhe me disa kufizime ende në fuqi, pjesëmarrja për festimet e dhjetorit u rrit në të paktën 3.5 milionë, sipas zyrtarëve lokalë. Shifra më të mëdha priten këtë vit.
Për shumë pelegrinë, udhëtimi i tyre në vend është një shprehje mirënjohjeje për mrekullitë që ata besojnë se Virgjëresha solli në jetën e tyre.
Rreth bazilikës, disa njerëz ndezin qirinj duke u lutur në heshtje. Disa gjunjëzohen dhe qajnë. Të tjerë mbajnë statuja të Virgjëreshës në krahë teksa marrin bekimin e një prifti.
Ndër pelegrinët për herë të parë këtë vit ishte Yamilleth Fuente, e cila hyri në bazilikën e veshur me një shall të verdhë të zbukuruar me imazhin e Zojës së Guadalupes.
Fuente, e cila udhëtoi vetëm në Mexico City nga shtëpia e saj në El Salvador, tha se ajo u diagnostikua me kancer në 2014 dhe u shërua pasi iu lut Virgjëreshës. Kur ajo sugjeroi të bënte pelegrinazhin, i shoqi dhe dy fëmijët e inkurajuan.
“Unë e kam dashur Virgjëreshën gjatë gjithë jetës sime. Madje kam ëndërruar për të”, tha Fuente. “Emri i vajzës sime është Alexandra Guadalupe, sepse ajo është gjithashtu një mrekulli që më dhuroi Virgjëresha”.
Për Kishën Katolike, imazhi i Virgjëreshës është një mrekulli në vetvete – që daton në një agim të ftohtë dhjetori në 1531, kur Juan Diego po ecte pranë kodrës Tepeyac.
Sipas traditës katolike, Juan Diego dëgjoi një zë gruaje që e thërriste, u ngjit në kodër dhe pa Virgjëreshën Mari që qëndronte aty, me një fustan që shkëlqente si dielli.
Duke folur me të në gjuhën e tij amtare, Nahuatl, ajo kërkoi që të ndërtohej një tempull për të nderuar djalin e saj, Jezu Krishtin.
