NASA është ende e gatshme të financojë koncepte të pazakonta në përpjekjen e saj për të çuar përpara eksplorimin e hapësirës.
Agjencia po jep 175,000 dollarë grante studimi fillestare për 14 projekte që mund të jenë të dobishme për misione brenda dhe përtej Sistemit Diellor.
Pika kryesore mund të jetë TitanAir, një hidroavion nga Quinn Morley i Planet Enterprises, i cili mund të fluturojë nëpër atmosferën e azotit dhe metanit të hënës së Saturnit dhe të lundrojë në oqeanet e tij.
“Varka fluturuese” do të mblidhte metanin dhe materiale komplekse organike për studim duke e thithur atë përmes një skaji kryesor poroz.
Një projekt nga Artur Davoyan i UCLA, ndërkohë, mund të përshpejtojë misionet në skajin e jashtëm të Sistemit Diellor dhe madje edhe në hapësirën ndëryjore.
Dizajni i tij do të shtynte anijen kozmike duke prodhuar një “rreze topthi” grimcash mikroskopike që udhëtonin me shpejtësi shumë të lartë (mbi 74 milje në sekondë) duke përdorur shpërthime lazer.
Koncepti mund të shkurtojë në mënyrë dramatike kohën që duhet për të eksploruar hapësirën e thellë.
Aty ku Voyager 1-it iu deshën 35 vjet për të arritur hapësirën ndëryjore (heliopauza, afërsisht 123 AU nga Dielli), një anije kozmike prej një ton mund të arrijë 100 AU në vetëm tre vjet. Mund të udhëtojë 500 AU në 15 vjet.
Këto janë të gjitha iniciativa shumë të hershme që nuk janë të garantuara se do të çojnë në teste të botës reale, e lëre më misione.
Megjithatë, ato ilustrojnë të menduarit e NASA-s.
Administrata po financon projektet tani me shpresën se të paktën njëra do të shpërblehet përfundimisht.
Nëse ka sukses edhe të pjesshëm, NASA mund të bëjë zbulime që nuk janë praktike duke përdorur teknologjinë ekzistuese.
