Dalja e Britanisë nga Bashkimi Evropian ka rezultuar në humbjen e 330,000 vendeve të punës për ekonominë britanike.
Këtë e dëshmojnë studimet e reja, shkruan “Euractiv”.
Shifrat e publikuara nga grupet kërkimore britanike ‘A Changing Europe’ dhe Qendra për Reformën Evropiane treguan se kishte 460,000 punëtorë më pak të BE-së në Britani në shtator 2022 sesa nëse vendi do të kishte mbetur në bllok, vetëm pjesërisht kompensohet nga një rritje në numrin e punëtorëve nga jo-vendet e BE-së me rreth 130,000 njerëz.
Humbja neto e punonjësve është rreth 1% e fuqisë punëtore.
Fundi i lirisë së lëvizjes, një nga pasojat kryesore të daljes së Britanisë nga BE dhe tregu i vetëm, ka ndryshuar rrënjësisht strukturën e migrimit drejt Britanisë.
Numri i qytetarëve të BE-së në Britani ka rënë ndjeshëm.
Rreth 43,000 shtetas të BE-së morën viza pune, familjare ose studimi në vitin 2021, krahasuar me një shifër vjetore midis 230,000 dhe 430,000 në secilin nga gjashtë vitet para largimit nga BE, sipas shifrave nga Zyra e Statistikave Kombëtare të Britanisë.
Sidoqoftë, imigracioni pa punë është rritur – migrimi neto në Britani në vitin deri në qershor 2022 ishte më shumë se 500,000 – falë një fluksi të madh refugjatësh nga Ukraina, Hong Kongu dhe studentët.
Kërkesat e reja të imigracionit të paraqitura nga qeveria e Boris Johnson përfshijnë një sistem vlerësimi të bazuar në pikë dhe kërkesa të larta për të ardhurat minimale.
Rreth gjysma e vendeve të punës në tregun e punës në Britani janë të hapura për ata që vijnë nga jashtë nëse kanë një ofertë të kualifikuar pune.
Por ajo ende çoi në mungesa të konsiderueshme të punëtorëve të BE-së në disa sektorë, duke përfshirë transportin dhe ruajtjen, tregtinë me shumicë dhe pakicë, akomodimin dhe ushqimin, prodhimin, ndërtimin dhe administrimin.
Ndërkohë, muajt e fundit, mungesat e infermierëve dhe punonjësve socialë kanë shtyrë qeverinë britanike të kërkojë marrëveshje dypalëshe me vendet jo anëtare të BE-së për të rritur numrin e punëtorëve nga vendet në mbështetjen dhe mbrojtjen e Organizatës Botërore të Shëndetësisë, ose “lista e kuqe”, pra vendet që vetë përjetojnë mungesë infermierësh dhe mjekësh.
