Biografi Tom Bower pretendon se Mohamed Fayed menaxhoi romancën e tij dhe të Princesësh së Uellsit, shkruan The Times.
Gjithashtu prestigjozja The Times rendit disa të vërteta për ditët e fundit të Princeshës Diana me Fayedët, ndërsa shkruan:
“Ai ishte i zymtë në helikopterin që shkonte nga Londra në platformën e uljes pranë Kullës Eifel. Tridhjetë e dy orë pas vdekjes së Dianës, Princeshës së Uellsit, unë po fluturoja në helikopterin e Mohamed Fayed me tre të tjerë: shefin e tij të sigurisë, një patolog skocez i punësuar për të dhënë një vendim të miratuar nga Fayed në gjendjen e shoferit të vdekur, dhe një avokat në Uashington. Ai kishte për detyrë të mbronte Fayed nga çdo akuzë personale për aksidentin fatal. Pak minuta pasi zbritëm në Paris po shkonim drejt hotelit Ritz, ku ishte edhe skena e pamjes së fundit të Dodi Fayed dhe Dianës. Mohamed Fayed kishte rënë dakord personalisht që do të më lejohej të intervistoja të gjithë stafin e hotelit që ishte kujdesur për çiftin gjatë orëve të fundit. Ajo që dëgjova nga 14 punonjës të Fayed gjatë 24 orëve të ardhshme ishte befasuese, sepse u njoha me historinë e vërtetë të romancës së Dianës gjatë javëve të mëparshme në jug të Francës me djalin e Fayed, Dodi.”
Deri atëherë, edhe ligjet e Britanisë për shpifjen nuk e kishin mbrojtur Fayed nga akuzat se ai ishte një shantazhues i pandershëm, që shmangte taksat dhe i çmendur pas seksit.
Ai u akuzua gjerësisht për organizimin e një beteje shpifëse për të ruajtur pronësinë e tij mbi Harrods dhe për të siguruar një pasaportë britanike dhe kjo pasi ekspozoi dy deputetë të dobët konservatorë për pranimin e parave të tij për të bërë pyetje në Commons, se ishte i korruptuar.
Bota ishte e mbushur plot me akuzuesit e tij:
Maktoumët e Dubait pretenduan se ai i mashtroi ata, stafi i Harrods e akuzoi atë për trillim të akuzave të rreme për vjedhje, madje edhe diktatori vrasës i Haitit, Papa Doc Duvalier, akuzoi Fayed për mashtrim.
Askush nuk ishte një armik më i hidhur se Tiny Rowland, i lindur në Gjermani, një manjat. Rowland kishte ekspozuar pretendimin e Fayed se ishte djali i një pashai të pasur egjiptian, pork jo nuk ishte e vërtetë.
Djali i një inspektori të varfër shkolle në Aleksandri, Fayed kishte rishpikur vazhdimisht biografinë e tij , madje duke shtuar “Al” në emrin e tij për të sugjeruar një lindje fisnike dhe për të zvogëluar moshën e tij me tre vjet, pasi ai ka lindur në vitin 1929.
Vullneti i fortë, dinakëria dhe shfrytëzimi i pamëshirshëm i lakmisë ose cenueshmërisë së çdo individi ishte armatura e Fayed për të promovuar pasurinë e tij.
Dhe kështu, në verën e vitit 1997, Princesha Diana ra në në rrjetën e tij.
E frustruar se nuk mund të gjente ku të kalonte verën me djemtë e saj, Uilliam dhe Harry, Diana pranoi ftesën e Fayed për të kaluar dy javë në vilën e tij në St Tropez.
Në mënyrë naive, Diana nuk arriti të kuptonte se Fayed po planifikonte ta përdorte atë për të siguruar pranimin e tij nga struktura britanike.
“Ideja është që ju të keni një pushim të qetë, privat familjar,” i tha Dianës nga Michael Cole, zëdhënësi i Fayed.
Mes një publiciteti global, Diana kaloi rreth tre javë pranë Mesdheut , fillimisht me djemtë e saj dhe më pas vetëm me Dodi Fayed.
Gjatë atyre javëve, e vizitoja rregullisht Fajedin në Harrods. Biografia ime kritike e armikut të tij të vjetër Roëland kishte fituar besimin e tij.
Çdo herë, Fayed më tregonte fotot më të fundit të tij me Dianën. Ose Diana me Dodin. Fayed mburrej sesi i kishte blerë një jaht të dytë Dodit për të joshur Dianën – jahti kryesor i Fayed ishte i pushtuar nga i fejuari amerikan i Dodit.
Duke parashikuar dasmën e tyre pas tre javësh, por ajo ishte e prishur, do të më thoshte Fayed.
Misteri, 32 orë pas vdekjes së Dianës, ishte se si princesha përfundoi me Dodin dhe pse ajo ishte drejtuar nga një shofer i dehur, Henri Paul, nga Ritz përmes Parisit. Shpresoja që këto pyetje të merrnin përgjigje, ndërsa u ula me shefin e sigurimit të Fayed, John Macnamara, në barin Ritz.
Dikur kryeinspektor në Scotland Yard në krye të skuadrës së mashtrimit, Macnamara ishte bërë famëkeq për rregullimin e provave të rreme për të siguruar ndjekjet penale të njerëzve të pafajshëm, duke frikësuar kritikët e Fayed dhe duke dhënë ryshfet policëve.
Krahas Macnamara ishte Alex “Kes” Wingfield, i dyti nga truprojat e Dianës gjatë verës, i paguar nga Fayed.
Wingfield nuk kishte qenë në Mercedesin e dënuar. “Henri Paul,” më tha Ëingfield me urdhër të Macnamara, “ishte ulur në bar me mua duke pirë miq përpara se të nisej me Dodin dhe Dianën.”
Papritur, u bëra dyshues. Nuk e kisha pyetur Wingfield nëse shoferi i vdekur i Mercedesit ishte i dehur. (Rezultati i autopsisë u publikua më vonë atë ditë.) Me dëshirën për të mos prishur intervistat e mia me dëshmitarët okularë të orëve të fundit të Dianës, tunda kokën. Më vonë, barmeni i Ritz-it më tha se Paul kishte pirë dy pasti Ricard.
Intervistat e mia u kryen në një dhomë me panele. Me radhë, kamerierët e Ritz-it, punonjësit e shtëpisë, stafi i sigurisë dhe Claude Roulet, zëvendësmenaxheri, u dërguan në dhomë nga Macnamara. Rrëfimet e tyre përshkruanin se si Diana e shikonte me qetësi Dodin, i shqetësuar nga paparacët jashtë Ritz-it, duke diskutuar në telefon nga Suite Imperial për një arratisje përmes hyrjes së pasme me babanë e tij.
Kes Wingfield dhe Trevor Rees-Jones, truproja e dytë, ranë dakord ata, kishin kundërshtuar planin për t’u kthyer për natën në bllokun e apartamenteve të Fayeds në Champs-Élysées. Roulet ishte dëshmitar i mikromenaxhimit të Fayed.
“Është në rregull me zotin Mohamed,” dëgjoi ai t’u thoshte Henri Paul truprojave. Dodi, e dinin truprojat, nuk bëri asgjë pa miratimin e të atit. Qartë, Fayed kishte autorizuar ndjekjen me shpejtësi të lartë që Paul filloi në moshën 12-vjeçare. Në fund të intervistave, Macnamara hyri i zemëruar në dhomë. Nuk i kishin pëlqyer intervistat, tha ai.
Për habinë time, ai kishte dëgjuar përmes një mikrofoni të fshehur. Në shumë nga dhomat e Ritz-it u instaluan kamera video. Po ashtu edhe thirrjet telefonike të të ftuarve regjistroheshin në mënyrë rutinore dhe Fayed punësoi truproja të armatosur sepse kishte frikë nga atentati.
Në mënyrë të pashpjegueshme, teoritë e rreme të konspiracionit të Fayed për përplasjen u shkatërruan zyrtarisht vetëm dhjetë vjet pas vdekjes së Dianës.
Në pamundësi për të prodhuar një provë të një komploti në hetim, Fayed dëgjoi një gjykatës të konkludonte se Diana u vra si rezultat i një shoferi të dehur që ecte shumë shpejt dhe dështimit të saj për të vendosur një rrip sigurie.
Paturpësisht, Fayed u largua nga gjykata pa asnjë fjalë falje për shpifjen e familjes mbretërore dhe kujtimit të Dianës.
