Nëse adoleshentët flenë herët, ato do të kenë një rutinë gjumi më të shëndetshme. Vonesa e fazës cirkadiane ndodh kur koha e fjetjes shtyhet me dy ose më shumë orë nga një model konvencional i gjumit, duke bërë që personi të shkojë në shtrat më vonë dhe të zgjohet më vonë.
Ndërsa fëmijët hyjnë në adoleshencë, ndryshimet në gjumin dhe ritmet cirkadiane e bëjnë më të lehtë për ta që të qëndrojnë zgjuar më gjatë natën. Më pak gjumë rezulton në përgjumje gjatë ditës, performancë të dobët në shkollë dhe probleme të sjelljes dhe shëndetit mendor. Telefonët, tabletët, lojrat dhe presioni i shtuar në shkollë kontribuojnë që adoleshentët të flenë më pak se sa ka nevojë trupi i tyre.
Qëllimi i ekipit të Campbell është të gjejë sasinë ideale të gjumit që nevojitet në faza të ndryshme të jetës për një adoleshent për të arritur performancën më të mirë në shkollë. Sasia e gjumit që u nevojitet adoleshentëve dhe kur është koha më e mirë për të fjetur dhe për t’u zgjuar nuk është ende e qartë.
Campbell dhe kolegët e tij studiuan 77 fëmijë, nga 10 deri në 16 vjeç, për tre vjet dhe një grup tjetër prej 67 të rinjsh të moshës 15 deri në 21 vjeç. Pjesëmarrësit u vëzhguan tre orë të paracaktuara në shtrat – 7, 8.5 dhe 10 orë – për katër netë radhazi. Ata gjithashtu mbajtën të njëjtën kohë zgjimi.
Ata zbuluan se deri në natën e katërt, kohëzgjatja mesatare e gjumit u rrit me më shumë se një orë pasi koha në shtrat u rrit nga shtatë në nëntë orë gjumë dhe me një orë shtesë me 10 orë gjumë.
Megjithëse adoleshentët flinin më pak ndërsa rriteshin, sa më herët të shkonin në shtrat aq më gjatë flinin, pavarësisht nga mosha, vunë në dukje studiuesit.
Gjetjet u publikuan në revistën shkencore Pediatrics.
